Vertrek Curacao 27 juni

Maandag ochtend kwart voor 6 staan Judith & Eline voor de deur. Laatste fles drank haal ik nog uit mijn koffer om binnen de limieten van het koffergewicht te blijven. Ronde door het huis of ik niks vergeten ben en afscheid nemen van de poezen. Dág Sip, Boxer & Oscar... Moeders rijd ons naar Schiphol. Kees wordt gebracht door zijn zus, neefjes en moeder. Alles zit tegen, files en een mega, dikke, vette rij voor de bagage dropoff. Een gedwongen kort afscheid wordt het, i.p.v. samen een laatste keer te ontbijten. Zoenen, knuffels en dikke tranen vloeien. We kijken nog 10 keer om, om een laatste keer te zwaaien. Dan moeten we bijna rennend door naar de verste gate om te boarden. We kunnen zo goed als meteen in de rij gaan staan om aan boord te gaan. De vlucht verloopt goed en snel. Ikzelf kijk 2 films, eet wat en heb verder goed geslapen. Kees is de vlucht door gekomen met Oxazepam, met dank aan Oma. Aangekomen op Hato, het vliegveld te Curaçao doen we er zo'n 2 uur over om door de douane te komen. 300 man toeristen worden geholpen door afwisselend 2 á 3 douanebeambte.

Bon Bini Curaçao...

Super tof worden we opgewacht door Alex & Mariska en Ralf & Deborah en hun 2 kids. Dit samen met 2 lekkere koude Amstel biertjes. Nu op weg het tijdelijk onderkomen Livingstone Jan Thiel resort. Onderweg rijden we langs ons toekomstige huis om alvast even te gluren. Hier wordt nog volop geschilderd. Aangekomen bij het hotel pakken we snel uit en eten we een hapje bij het restaurant, dit met een lekkere cocktail erbij. We proberen de moeheid en slaap te verbergen maar moeten echt toegeven en snel te bed gaan...